| dbo:abstract
|
- معاهدة لندن هي معاهدة بعنوان اتفاقية إعادة السلام إلى بلاد الشام، وُقّعت في 15 يوليو 1840 بين الدولة العثمانية وأربع دول أوروبية، هي الإمبراطورية الروسية وبروسيا والمملكة المتحدة والإمبراطورية النمساوية، لدعم الدولة العثمانية، وذلك للحد من توسعات محمد علي باشا حاكم مصر على حساب أراضي الدولة العثمانية، والتي أيضا كانت سببا في تقليص صلاحياته. لأن محمد علي باشا لم يقبل شروط الاتفاقية، نتج عن ذلك أزمة المشرق. وهكذا، اضطرّ محمد علي أخيرًا إلى قبول الاتفاقية في 27 نوفمبر 1840. (ar)
- Der am 15. Juli 1840 von Großbritannien, Russland, Österreich und Preußen geschlossene Londoner Vertrag sollte die Orientkrise beenden. Die vier Mächte einigten sich auf ein gemeinsames Vorgehen zugunsten des türkischen Sultans Abdülmecid I. und gegen den ägyptischen Vizekönig Muhammad Ali Pascha. Dieser sollte zur Rückgabe Nordsyriens und Kilikiens, Kretas, Gebieten auf der Arabischen Halbinsel sowie der türkischen Flotte verpflichtet werden. Als er auf ein Ultimatum nicht reagierte, kam es zur bewaffneten Intervention der Alliierten in Syrien. Nach der Einnahme Beiruts und weiterer Küstenstädte und nachdem Frankreich seine Unterstützung aufgegeben hatte, musste Muhammad Ali die Bedingungen 1841 annehmen. Im Gegenzug wurde seine Herrschaft über Ägypten von den europäischen Mächten als erblich anerkannt. Als Abschluss der Orientkrise wird der Dardanellen-Vertrag von 1841 angesehen. (de)
- The Convention of London of 1840 was a treaty with the title of Convention for the Pacification of the Levant, signed on 15 July 1840 between the Great Powers of United Kingdom, Austria, Prussia, Russia on one hand and the Ottoman Empire on the other. The Convention lent some support to the Ottoman Empire, which was having difficulties with its Egyptian possessions. Because Muhammad Ali of Egypt did not accept the terms of the convention, the Oriental Crisis of 1840 resulted. Thus, Muhammad Ali finally had to accept the convention on 27 November 1840. (en)
- Le traité de Londres ou convention de Londres est un accord signé le 15 juillet 1840 par la Grande-Bretagne, la Prusse, la Russie et l'Autriche d'une part et l'Empire ottoman d'autre part. Il a pour but de mettre fin à la Deuxième guerre égypto-ottomane et obtenir la pacification du Levant. (fr)
- ロンドン条約（ロンドンじょうやく）は、1840年に締結された、エジプトとオスマン帝国との戦争における講和条約であり、ロンドン会議の中で結ばれた。 ロンドン4国条約ともいい、イギリス、ロシア帝国、オーストリア帝国、プロイセン王国の4国が締結国であった。翌1841年にフランスも加わり5国海峡条約になった。 (ja)
- De Conventie van Londen was een verdrag op 15 juli 1840 tussen het Verenigd Koninkrijk, het keizerrijk Oostenrijk, het keizerrijk Rusland en het koninkrijk Pruisen enerzijds en het Ottomaanse Rijk anderzijds. De Europese grootmachten verleenden het Ottomaanse Rijk enige steun tegen het opstandige Egypte om zo te voorkomen dat het Ottomaanse Rijk, de "zieke man van Europa", uit elkaar zou vallen en zo de gehele regio zou destabiliseren. (nl)
- La Convenzione di Londra del 1840 è stato un accordo (che formalmente si chiama “Convenzione per la pacificazione del Levante”) firmato il 15 luglio 1840 tra Russia, Austria, Regno Unito e Prussia da un lato e l'Impero ottomano dall'altro. (it)
- A Convenção de Londres de 1840 foi um tratado com o título formal de Convenção para a pacificação do Levante, assinado em 15 de julho de 1840 entre as Grandes potências europeias, o Reino Unido, Áustria, Prússia, Rússia, por um lado, e o Império Otomano por outro. O tratado resumiu os recentes acordos sobre o Império Otomano e a sua contínua guerra com o Egito de Maomé Ali, provocada pelo medo das grandes potências do efeito desestabilizador que um colapso otomano teria na Europa. Os signatários ofereceram para Maomé Ali e seus herdeiros o controle permanente sobre o Egito e da província do Acre (aproximadamente onde atualmente se encontra Israel), desde que estes territórios, que continuariam a fazer parte do Império Otomano e que ele concordou em um prazo de dez dias retirar o resto de suas tropas da Síria e retornassem a frota otomana ao sultão Abdul Mejide I, que havia desertado para Alexandria. Maomé Ali teria também de retirar imediatamente suas tropas da Arábia, das Cidades Santas, Creta, do distrito de Adana, e todo o Império Otomano. As potências europeias concordaram em usar todos os meios possíveis de persuasão para efeito deste acordo, mas Maomé Ali, apoiado pela França, se recusou a aceitar seus termos. Isso levou à Crise Oriental de 1840, durante o qual as forças britânicas e austríacas atacaram Acre, e derrotaram suas tropas no final de 1840. As forças de Maomé Ali enfrentaram uma crescente pressão militar da Europa e do Império Otomano, travaram uma batalha perdida contra os rebeldes em seus territórios capturados, e viram a deterioração geral das suas forças armadas do esforço excessivo das guerras suas recentes. Maomé Ali, finalmente, aceitou os termos da Convenção e emitiu os posteriormente pelo sultão, confirmando o seu domínio sobre o Egito e Sudão. Retirou-se da Síria, Creta e enviou de volta à frota otomana. A Convenção de Londres e os firmans foram a base jurídica para o estado do Egito como uma província otomana privilegiada. (pt)
|
| rdfs:comment
|
- معاهدة لندن هي معاهدة بعنوان اتفاقية إعادة السلام إلى بلاد الشام، وُقّعت في 15 يوليو 1840 بين الدولة العثمانية وأربع دول أوروبية، هي الإمبراطورية الروسية وبروسيا والمملكة المتحدة والإمبراطورية النمساوية، لدعم الدولة العثمانية، وذلك للحد من توسعات محمد علي باشا حاكم مصر على حساب أراضي الدولة العثمانية، والتي أيضا كانت سببا في تقليص صلاحياته. لأن محمد علي باشا لم يقبل شروط الاتفاقية، نتج عن ذلك أزمة المشرق. وهكذا، اضطرّ محمد علي أخيرًا إلى قبول الاتفاقية في 27 نوفمبر 1840. (ar)
- The Convention of London of 1840 was a treaty with the title of Convention for the Pacification of the Levant, signed on 15 July 1840 between the Great Powers of United Kingdom, Austria, Prussia, Russia on one hand and the Ottoman Empire on the other. The Convention lent some support to the Ottoman Empire, which was having difficulties with its Egyptian possessions. Because Muhammad Ali of Egypt did not accept the terms of the convention, the Oriental Crisis of 1840 resulted. Thus, Muhammad Ali finally had to accept the convention on 27 November 1840. (en)
- Le traité de Londres ou convention de Londres est un accord signé le 15 juillet 1840 par la Grande-Bretagne, la Prusse, la Russie et l'Autriche d'une part et l'Empire ottoman d'autre part. Il a pour but de mettre fin à la Deuxième guerre égypto-ottomane et obtenir la pacification du Levant. (fr)
- ロンドン条約（ロンドンじょうやく）は、1840年に締結された、エジプトとオスマン帝国との戦争における講和条約であり、ロンドン会議の中で結ばれた。 ロンドン4国条約ともいい、イギリス、ロシア帝国、オーストリア帝国、プロイセン王国の4国が締結国であった。翌1841年にフランスも加わり5国海峡条約になった。 (ja)
- De Conventie van Londen was een verdrag op 15 juli 1840 tussen het Verenigd Koninkrijk, het keizerrijk Oostenrijk, het keizerrijk Rusland en het koninkrijk Pruisen enerzijds en het Ottomaanse Rijk anderzijds. De Europese grootmachten verleenden het Ottomaanse Rijk enige steun tegen het opstandige Egypte om zo te voorkomen dat het Ottomaanse Rijk, de "zieke man van Europa", uit elkaar zou vallen en zo de gehele regio zou destabiliseren. (nl)
- La Convenzione di Londra del 1840 è stato un accordo (che formalmente si chiama “Convenzione per la pacificazione del Levante”) firmato il 15 luglio 1840 tra Russia, Austria, Regno Unito e Prussia da un lato e l'Impero ottomano dall'altro. (it)
- Der am 15. Juli 1840 von Großbritannien, Russland, Österreich und Preußen geschlossene Londoner Vertrag sollte die Orientkrise beenden. Die vier Mächte einigten sich auf ein gemeinsames Vorgehen zugunsten des türkischen Sultans Abdülmecid I. und gegen den ägyptischen Vizekönig Muhammad Ali Pascha. Dieser sollte zur Rückgabe Nordsyriens und Kilikiens, Kretas, Gebieten auf der Arabischen Halbinsel sowie der türkischen Flotte verpflichtet werden. Als er auf ein Ultimatum nicht reagierte, kam es zur bewaffneten Intervention der Alliierten in Syrien. Nach der Einnahme Beiruts und weiterer Küstenstädte und nachdem Frankreich seine Unterstützung aufgegeben hatte, musste Muhammad Ali die Bedingungen 1841 annehmen. Im Gegenzug wurde seine Herrschaft über Ägypten von den europäischen Mächten als erb (de)
- A Convenção de Londres de 1840 foi um tratado com o título formal de Convenção para a pacificação do Levante, assinado em 15 de julho de 1840 entre as Grandes potências europeias, o Reino Unido, Áustria, Prússia, Rússia, por um lado, e o Império Otomano por outro. Maomé Ali, finalmente, aceitou os termos da Convenção e emitiu os posteriormente pelo sultão, confirmando o seu domínio sobre o Egito e Sudão. Retirou-se da Síria, Creta e enviou de volta à frota otomana. A Convenção de Londres e os firmans foram a base jurídica para o estado do Egito como uma província otomana privilegiada. (pt)
|
