| dbo:abstract
|
- L'adoració és respecte, reverència, forta admiració o amor vers una determinada persona, lloc o cosa. El terme prové del llatí adōrātiō, que significa "retre homenatge o culte a algú o alguna cosa". (ca)
- Με τον όρο λατρεία προσδιορίζονται συνήθως συγκεκριμένες πράξεις θρησκευτικού αίνου, απόδοσης τιμής ή αφοσίωσης, οι οποίες αποδίδονται γενικότερα σε ένα υπερανθρώπινο ον όπως ένας θεός. Αποτελεί ανεπίσημο όρο για αυτό που η θρησκειολογία αποκαλεί cultus, το σύνολο δηλαδή των πρακτικών και παραδόσεων που αντιστοιχούν σε ένα θεολογικό σύστημα. Η θρησκευτική λατρεία μπορεί να αποδίδεται ατομικά, σε ανεπίσημες οργανωμένες ομάδες ή ως μέρος μιας οργανωμένης θρησκευτικής υπηρεσίας που έχει έναν διορισμένο ηγέτη (όπως συμβαίνει σε έναν ναό, μια συναγωγή ή ένα τζαμί). Μια άλλη πρότερη έννοια του όρου αφορά την απόδοση τιμής ή αξιοσύνης προς κάποιο μέλος που ανήκει σε ανώτερη κοινωνική τάξη, για παράδειγμα κάποιο λόρδο ή μονάρχη. Σήμερα ο όρος χρησιμοποιείται γενικότερα και προς άτομα που χαίρουν ιδιαίτερης εκτίμησης, όπως ένας εραστής. (el)
- Adoration is respect, reverence, strong admiration, or love in a certain person, place, or thing. The term comes from the Latin adōrātiō, meaning "to give homage or worship to someone or something". (en)
- En religio, adorado estas respektego kaj honorado ŝuldata al dio(j). Tiusence ĝi estas teologia sinonimo de kulto. Komunlingve la vorto ofte estas uzata en la senco amegi. Sekve de la ikonrompisma krizo la ortodoksa eklezio difinis, ke kvankam la adorado (greke λατρεία) konvenas sole al Dio (Luko 4:7-8), oni tamen devas honori la ikonojn kaj relikvojn, sen ke tio estu idolkulto. (Alivorte, Dion oni adoru, la ikonojn oni honoru.) (eo)
- Anbetung (lateinisch adoratio) bedeutet die betende Verehrung eines Gottes. Als Gottesverehrung (lat. devotio, auch Theolatrie) äußert sie sich im Gottesdienst (cultus). Oft sind mit der Anbetung besondere Gesten verbunden, z. B. Niederknien, bestimmte Arm- und Handhaltungen, die Blickrichtung nach oben, oder besondere Ausdrucksformen wie im Singen von Anbetungsliedern. (de)
- Gurtza Jainkoari, edo jainkotzat edo santutzat hartzen denari egiten zaien erlijiozko gorazarrea da. Beste zentzu batzuetan, gurtzak pertsona, leku edo gauza batenganako errespetuari, mirespenari edo maitasunari ere egiten dio erreferentzia. Erlijioan sinesten duten pertsonak inspiratzen dituen egintza hau gorputzaren bidez egindako keinuez ere erakusten da, adibidez, makurtzea, umiltzea edo men egitea. Banakako ekintza izan ohi da, baina taldean ere praktikatu daiteke, kasu horietan gurtza gidatzen duen talde buru bat egon ohi delarik. (eu)
- En religion, l'adoration est le culte rendu à un dieu ou à Dieu. (fr)
- En religión, la adoración es el culto rendido a un dios. En general se refiere a los actos de oración o devoción, típicamente dirigidos a entidades sobrenaturales, como los dioses o diosas. Es el acto que inspira habitualmente la vida de los creyentes religiosos y que suele ser expresado por oraciones, himnos, etc., junto con actitudes corporales como la reverencia profunda, el acatamiento y la postración. Desde las ciencias sociales, la adoración religiosa no solo se puede dirigir a entidades sobrenaturales o espíritus —representados en algunos casos en ídolos— sino también a los propios ancestros y elementos de la naturaleza del propio territorio o en el cosmos; por ejemplo, la adoración a las huancas del mundo andino, monolitos de piedra alargados y verticales que pueden representar a los ancestros fundadores de un pueblo o comunidad. (es)
- Eispéireas uilechoiteann is ea an t-adhradh lena dtugann daoine aonair agus pobail chreidmheach moladh agus buíochas agus onóir agus aitheantas do neach tarchéimnitheach, ón saol eile de ghnáth. De ghnáth, mar fhoirm, bíonn briathra, ceol, gluaiseacht chorpartha nó rinnfheitheamh tostach i gceist. Tugtar deis do phobal na gcreidmheach teacht le chéile de ghnáth agus a bh a cheiliúradh. (ga)
- Aanbidding is het bewijzen van (goddelijke) eer aan God of wat als goddelijk wordt beschouwd. Hierbij horen vaak rituele handelingen, zoals buigen, knielen, zich ter aarde werpen of het hoofd ontbloten of juist bedekken. In oude en primitieve godsdiensten kan deze verering vele vormen aannemen. In polytheïstische godsdiensten vindt men vele aanbiddingsvoorwerpen. In monotheïstische godsdiensten is deze aanbidding gericht naar slechts één god, die als de enige ware wordt beschouwd. (nl)
- ( 개신교회에서 드리는 예배에 대해서는 개신교의 예배 문서를 참고하십시오.) 예배(禮拜, 문화어: 례배)는 문자적으로는 ‘예를 갖추어 절한다’ 라는 뜻으로, 종교에서 신앙의 대상에게 존경과 숭앙하는 마음을 표현하는 것을 말한다. 각 종교마다 예배의 구체적 의미와 형식은 차이를 보일 수 있다. (ko)
- Per adorazione si intende solitamente, in ambito religioso, l'atto di pregare, magnificare, lodare, omaggiare, esprimere devozione nei confronti di un'entità soprannaturale e trascendente, solitamente una divinità. Rappresenta il "cuore" di qualsiasi culto, trattandosi di un elemento fondamentale comune a tutte le religioni del mondo. L'adorazione religiosa può essere eseguita individualmente, oppure in gruppi informali, oppure all'interno di strutture organizzate aventi un preciso luogo di adorazione (ad es. una chiesa, sinagoga, un tempio, una moschea). (it)
- Adoration (av latinets adoratio, av adoro, "tillbedja"), eller dyrkan, tillbedjan, är det att vörda, beundra och tillbedja någon eller något, ofta något med heliga och övernaturliga egenskaper, till exempel en gud. Det är hos österlänningar det vanligaste sättet att hälsa furstar och andra högt uppsatta personer. Från de romerska kejsarna övergick bruket till det påvliga cemonielet och lever kvar i fotkyssandet och vid kardinalernas hyllande av den nye påven (adorátio papális). Adoration av det heliga korset (adoratio crucis) i den katolska liturgin är det högtidliga avtäckandet och tillbedjandet av det heliga korset på långfredagen. (sv)
- Adoração (do termo latino adoratione) é o ato de amar de modo intenso, podendo ter ou não conotação religiosa. Está geralmente relacionado a um extremo respeito, reverência, forte admiração ou devoção em relação a determinada pessoa, lugar ou coisa. Na arte, o termo costuma se referir a uma pintura que represente a adoração dos Reis Magos ao menino Jesus. (pt)
- Богопочита́ние или Теосебея (греч. Θεοσέβεια от Тео́с — Бог, Се́бомай — чтить, почитать) — в широком смысле, синоним понятия религия, заключающее в себе религиозную доктрину и религиозную практику, в узком, — понятие нравственного или, т. н., практического богословия (религиозной практики), обозначающее служение, угождение Богу. Богопочитание в православии не является богословским термином, однако является смыслоопределяющим словом для ряда богословских терминов. Пост, молитва, покаяние, богослужение являются словами одного семантического поля. Однако, несмотря на это, в русском православии есть необходимость применять слово «богопочитание» в качестве термина, разделяя понятия «иконопочитание» и «богопоклонение», следуя раннехристианской традиции, по которой разделялось почитание так называемых, святых предметов (иконы, мощи, Крест, на котором распяли Христа), почитание святых мест и почитание святых и Богородицы — Богопочитание в этом случае соответствует греческому слову , что переводится на русский как «богопоклонение». Непосредственное же служение Богу обозначается термином «Богопоклонение», что соответствует греческому , что обозначает непосредственное служение Богу, минуя то или иное посредничество. (ru)
- Адора́ція, або поклоні́ння (лат. adoratio, «вшанування, поклоніння») — символічна поза, жест молитви до божества чи об'єкта поклоніння; його вшанування, поклоніння йому; благання допомоги, пощади, прокляття; торжества перемоги. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- L'adoració és respecte, reverència, forta admiració o amor vers una determinada persona, lloc o cosa. El terme prové del llatí adōrātiō, que significa "retre homenatge o culte a algú o alguna cosa". (ca)
- Adoration is respect, reverence, strong admiration, or love in a certain person, place, or thing. The term comes from the Latin adōrātiō, meaning "to give homage or worship to someone or something". (en)
- En religio, adorado estas respektego kaj honorado ŝuldata al dio(j). Tiusence ĝi estas teologia sinonimo de kulto. Komunlingve la vorto ofte estas uzata en la senco amegi. Sekve de la ikonrompisma krizo la ortodoksa eklezio difinis, ke kvankam la adorado (greke λατρεία) konvenas sole al Dio (Luko 4:7-8), oni tamen devas honori la ikonojn kaj relikvojn, sen ke tio estu idolkulto. (Alivorte, Dion oni adoru, la ikonojn oni honoru.) (eo)
- Anbetung (lateinisch adoratio) bedeutet die betende Verehrung eines Gottes. Als Gottesverehrung (lat. devotio, auch Theolatrie) äußert sie sich im Gottesdienst (cultus). Oft sind mit der Anbetung besondere Gesten verbunden, z. B. Niederknien, bestimmte Arm- und Handhaltungen, die Blickrichtung nach oben, oder besondere Ausdrucksformen wie im Singen von Anbetungsliedern. (de)
- Gurtza Jainkoari, edo jainkotzat edo santutzat hartzen denari egiten zaien erlijiozko gorazarrea da. Beste zentzu batzuetan, gurtzak pertsona, leku edo gauza batenganako errespetuari, mirespenari edo maitasunari ere egiten dio erreferentzia. Erlijioan sinesten duten pertsonak inspiratzen dituen egintza hau gorputzaren bidez egindako keinuez ere erakusten da, adibidez, makurtzea, umiltzea edo men egitea. Banakako ekintza izan ohi da, baina taldean ere praktikatu daiteke, kasu horietan gurtza gidatzen duen talde buru bat egon ohi delarik. (eu)
- En religion, l'adoration est le culte rendu à un dieu ou à Dieu. (fr)
- Eispéireas uilechoiteann is ea an t-adhradh lena dtugann daoine aonair agus pobail chreidmheach moladh agus buíochas agus onóir agus aitheantas do neach tarchéimnitheach, ón saol eile de ghnáth. De ghnáth, mar fhoirm, bíonn briathra, ceol, gluaiseacht chorpartha nó rinnfheitheamh tostach i gceist. Tugtar deis do phobal na gcreidmheach teacht le chéile de ghnáth agus a bh a cheiliúradh. (ga)
- Aanbidding is het bewijzen van (goddelijke) eer aan God of wat als goddelijk wordt beschouwd. Hierbij horen vaak rituele handelingen, zoals buigen, knielen, zich ter aarde werpen of het hoofd ontbloten of juist bedekken. In oude en primitieve godsdiensten kan deze verering vele vormen aannemen. In polytheïstische godsdiensten vindt men vele aanbiddingsvoorwerpen. In monotheïstische godsdiensten is deze aanbidding gericht naar slechts één god, die als de enige ware wordt beschouwd. (nl)
- ( 개신교회에서 드리는 예배에 대해서는 개신교의 예배 문서를 참고하십시오.) 예배(禮拜, 문화어: 례배)는 문자적으로는 ‘예를 갖추어 절한다’ 라는 뜻으로, 종교에서 신앙의 대상에게 존경과 숭앙하는 마음을 표현하는 것을 말한다. 각 종교마다 예배의 구체적 의미와 형식은 차이를 보일 수 있다. (ko)
- Per adorazione si intende solitamente, in ambito religioso, l'atto di pregare, magnificare, lodare, omaggiare, esprimere devozione nei confronti di un'entità soprannaturale e trascendente, solitamente una divinità. Rappresenta il "cuore" di qualsiasi culto, trattandosi di un elemento fondamentale comune a tutte le religioni del mondo. L'adorazione religiosa può essere eseguita individualmente, oppure in gruppi informali, oppure all'interno di strutture organizzate aventi un preciso luogo di adorazione (ad es. una chiesa, sinagoga, un tempio, una moschea). (it)
- Adoração (do termo latino adoratione) é o ato de amar de modo intenso, podendo ter ou não conotação religiosa. Está geralmente relacionado a um extremo respeito, reverência, forte admiração ou devoção em relação a determinada pessoa, lugar ou coisa. Na arte, o termo costuma se referir a uma pintura que represente a adoração dos Reis Magos ao menino Jesus. (pt)
- Адора́ція, або поклоні́ння (лат. adoratio, «вшанування, поклоніння») — символічна поза, жест молитви до божества чи об'єкта поклоніння; його вшанування, поклоніння йому; благання допомоги, пощади, прокляття; торжества перемоги. (uk)
- Με τον όρο λατρεία προσδιορίζονται συνήθως συγκεκριμένες πράξεις θρησκευτικού αίνου, απόδοσης τιμής ή αφοσίωσης, οι οποίες αποδίδονται γενικότερα σε ένα υπερανθρώπινο ον όπως ένας θεός. Αποτελεί ανεπίσημο όρο για αυτό που η θρησκειολογία αποκαλεί cultus, το σύνολο δηλαδή των πρακτικών και παραδόσεων που αντιστοιχούν σε ένα θεολογικό σύστημα. (el)
- En religión, la adoración es el culto rendido a un dios. En general se refiere a los actos de oración o devoción, típicamente dirigidos a entidades sobrenaturales, como los dioses o diosas. Es el acto que inspira habitualmente la vida de los creyentes religiosos y que suele ser expresado por oraciones, himnos, etc., junto con actitudes corporales como la reverencia profunda, el acatamiento y la postración. (es)
- Богопочита́ние или Теосебея (греч. Θεοσέβεια от Тео́с — Бог, Се́бомай — чтить, почитать) — в широком смысле, синоним понятия религия, заключающее в себе религиозную доктрину и религиозную практику, в узком, — понятие нравственного или, т. н., практического богословия (религиозной практики), обозначающее служение, угождение Богу. (ru)
- Adoration (av latinets adoratio, av adoro, "tillbedja"), eller dyrkan, tillbedjan, är det att vörda, beundra och tillbedja någon eller något, ofta något med heliga och övernaturliga egenskaper, till exempel en gud. Det är hos österlänningar det vanligaste sättet att hälsa furstar och andra högt uppsatta personer. Från de romerska kejsarna övergick bruket till det påvliga cemonielet och lever kvar i fotkyssandet och vid kardinalernas hyllande av den nye påven (adorátio papális). (sv)
|
.jpg?width=300)
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}